It’s just something that happened.

Some people, they can just move on, you know, mourn and cry and be done with it. Or at least seem to be. But for me, I don’t know. I didn’t want to fix it, to forget. It wasn’t something that was broken. It’s just something that happened. And I’m just finding ways, every day, of working around it. Respecting and remembering and getting on at the same time.

*completely over him = i'm getting there 

*originally from raindropsonredroses 

to behave in a playfully alluring way.

flirt [flurt] verb (past and past participle flirt·ed, present participle flirt·ing, 3rd person present singular flirts) 1. intransitive verb behave alluringly: to behave in a playfully alluring way 2. transitive verb flick something: to flick or riffle something noun (plural flirts)

to behave in a playfully alluring way

ang lande ni John.

okay!

malande ako kame pareho. haha.

tsaka na ko mag-kwento ng bongga tungkol kay John.

*shet. ang lande ko. ngayon nalang ulit ako kinilig ng ganito. (^____^)

general assembly.

a week ago, tumawag sakin si Ian.

Ian: Kelan tayo kuha yearbook? Off ko ng Wednesday, sila Anne Wed din ata kukuha, tamang tama daw yun kasi Gen. Assembly din ng college natin sa 15, guest band ang Rivermaya, Urbandub at Spongecola.

Ria: O? Sakto. Off ko yun, may seminar kasi ako ng Monday, Tuesday kaya nabago off ko. (fyi, Monday&Tuesday kasi talaga off ko. hehe.)

Ian: O, Wednesday a, sama ko si Pau (boyfriend niya), sama mo na din c John.

Ria: Nyek, sige try ko isama siya (tawang kinikilig)...

Si John, siya ang kalandian ko ngayon. Kalandian kasi sa lahat ng mga lalakeng nagpaparamdan saken simula nung nagbreak kame ng ex ko, sa kanya lang ako kinilig ng bongga. Mas cute kasi siya sa ex ko, ang pula ng labi niya, maganda boses niya, at ang hot niya. LOL. yun nga lang, mukang chickboy talaga siya. (tsaka ko na i eelaborate kung paano ko nakilala c John)

Sa tawag na yun ni Ian, iniexpect ko na malaki yung chance na baka magkita kami ng ex ko sa school na yun, kung san kami unang nagkakilala. Member kasi siya ng popular dance group sa school namin, sa madaling salita, magaling siyang sumayaw, at sa mga ganung event katulad ng G.A sumasayaw talaga yung grupo nila. Natakot ako bigla, sa totoo lang, hindi pa kasi tuluyang healed ang puso ko, at baka pag nakita ko siya, maramdaman ko ulit lahat ng sakit,  baka bumalik yung mga pinagdaanan ko nung naghiwalay kami. Baka hindi ko kayanin.

Niyaya ko si John at pumayag naman siya. Hindi ko alam kung M.U na ba kame o talagang malandi lang din talaga siya. Nag a-i love you han na kasi kami, at may words of endearment na rin. Super nag ja-jive kami. Ibang iba siya sa ex ko, sobrang daldal niya at sobrang kalog, kumpara sa ex ko na tahimik at seryoso. Madaldal din kasi ako, at palajoke. Si John naman, makulit at mabubulaklak ang mga salita. (Tsaka ko na talaga i-eelaborate ang tungkol kay John)

September 14

Isang araw bago ko bumalik sa school namin, hindi pa ko handa. Hindi ko alam kung kaya ko siyang makita. Hindi ko siya kayang makita, dahil baka pag nakita ko na siyang sumasayaw, bumalik lahat ng alaala nung college pa kami. Ako kasi ang dahilan kung bakit siya sumali at nag audition sa dance group na yun. Mahiyain kasi ang ex ko, pinilit ko lang siya sumali dun dahil sayang ang talent niya. Sobrang galing niya kasi talaga. Napaiyak tuloy ako bigla nung gabing yun. Kelangan kong ihanda ang sarili ko emotionally, umarte na okay na ko kahit hindi pag nagkita kami. Bahala na.

September 15

3pm ako sinundo ni Pau sa amin, tsaka namin sinundo c Ian.. Habang nasa biyahe...

Pau: Ri, nakita ko si name ni ex nung isang araw nag dra drive.

Ria: O? Saan? (biglang kumurot puso ko)

Pau: Sa may palengke kasama ata nanay nia. Pinagdrive ko kasi si mama, tas nakita ko siya, tinanguan nga ako.

Ria: Ah. Ganun ba. (Sabay reply sa text ni John)

Gustong gusto kong tanungin si Pau kung ano na ang itsura ng ex ko, kung anung oras yun tsaka kung kelan, pero hindi na ko umimik. Masakit. at alam nila na okay na ko, dahil yun yung pinoportray ko. Kelangan e. Simula nung nagbreak kami ng ex ko, hindi ko na siya nakita pa. Almost 4 months ko na siyang hindi nakikita. Pero yung mga kaibigan ko madalas ang nakakakita sa kanya. At humirit si Ian..

Ian: Paano pag nakita mo si name ni ex?

Ria: E di, mag Hi ako.

Ian: Paano pag may kasama siyang iba?

Ria: Okay lang yun, may kasama din naman ako e. (Sabay tawa)

Nakakainis. Habang papalapit ako sa school na yun, ramdam ko yung bilis ng tibok ng puso ko. Hindi pa rin kasi ako ready na balikan yun, ang school na yun kung saan maraming memories tungkol sa amin ang maaalala ko. Doon kasi kami nagligawan. Sa bawat sulok ng university na yun, nakita ko kami. Yung kami na masaya dati, nung estudyante pa kami. Yung mga eksena kapag valentines day, yung mga classroom na pinagsusunduan niya sa akin. Kung saan kami natambay kapag university breaks. Yung pathway na pinaghahabulan niya sa akin kapag nag wo-walk out ako.Ang sakit palang balikan. Siya kasi ang pinakamagandang alaala ko nung college pa ako.

Mga 4:30 na rin kami nakarating sa school, 5pm naman ang usapan namin ni John na magkita doon. Malapet lang kasi si John sa school kaya doon nalang kami mismo nagkita. Kumaen kami sa canteen na lagi din naming kinakainan ng ex ko. Kinuha ang yearbook, diploma at alumni card tsaka dumirecho sa venue ng Gen. Assembly na sinasabi ko.

Nagulat ako sa suot na T-shirt ni John, kaparehong kapareho ng unang T-shirt na binigay ko kay ex. Magkaiba nga lang ng kulay pero parehong pareho talaga. (Shet! Anong ibig sabihin nito?!) 

Habang naglalakad ako at si John sa pathway ng school, marami rami rin akong nakitang familiar faces. Nakikita ko sa mga reaction nila na nagtataka sila kasi iba yung kasama ko. Dati kasi si ex ngayon iba na. Nakipagkita rin ako sa mga dati kong ka dorm mates na lower year sa akin, kita ko din sa muka nila yung pagtataka. Humiwalay muna si John sa akin at pinuntahan yung mga tropa niya na nandun din para makinood, hilig kasi nila mga tugtugan kasi may banda sila. At nagkamustahan kami ng mga ka dorm mates ko.

Michelle: Ate Ri, bakit hindi mo kasama si name ni ex?

April: Break na sila anu ka ba.

Ria: (tahimik lang)

Michelle: Okay ka na ba?

April: Okay na yan, may iba na nga siya e. Mas gwapo pa kay Kuya name ni ex.

Ria: Lukaret ka talaga April.

Mas close kami ni Michelle kaysa kay April, at mas alam ni Michelle ang mga kilos at galaw ko. Kahit naman dati alam niya kapag may problema ako sa ex ko. Siguro dahil Psychology student siya. Alam kong alam niyang hindi pa ako okay. Pero hindi nalang ako masyadong nagkwento. Tapos na kami ni ex e. Ayoko ng magkwento pa. Nakakapagod din pala.

Pagkatapos tumugtog ng Spongecola, dumiretso kami sa SM para don mag dinner. Yosi break kami ni John after kumain, kwentuhan to the max, landian ever. Habang nag grocery naman sila Ian at Pau.

Masayang kasama si John. Tinatanong niyo ba kung nakita ko si ex? Hindi ko siya nakita. Hindi ko alam kung tapos na ba yung dance number nila nung dumating kami, o mag dadance number palang sila nung pag-alis namin. Pero andun yung grupo niya. Hindi narin ako nag effort para hanapin pa siya. Hindi pa talaga siguro kahapon yung tamang oras para makita ko siya.

*at sobrang haba ng blog ko. antagal ko din kasing hindi nakapag kwento. 
andami ngyare sakin sa nakalipas na 1 month. kasama nadin dun yung pagtatagalog ko sa blog na to.
*kwentuhan ko kayo about kay John sa mga susunud na araw.

i'm falling to pieces.

I'm still alive but I'm barely breathing

Just prayed to a god that I don't believe in

Cos I got time while he got freedom

Cos when a heart breaks no it don't break even

his best days will be some of my worst

If i met a girl who's gonna put him first

While I'm wide awake he's no trouble sleeping

Cos when a heart breaks no it don't break even,

What am I gonna do when the best part of me was always you and

what am I suppose to say when i'm all choked up and you're OK

I'm falling to pieces

I'm falling to pieces

They say bad things happen for a reason

But no wise words gonna stop me bleeding

Cos he moved on while I'm still grieving

And when a heart breaks no it dont break even

What am I gonna do when the best part of me was always you and

what am I suppose to say when i'm all choked up and you're OK

I'm falling to pieces

I'm falling to pieces

You got his heart and my heart and none of the pain

You took your suitcase, I took the blame

Now I'm tryna make sence of what little remains

OOooCos you left with no love, with no love to my name

I'm still alive but I'm barely breathing

Just prayed to a god i don't believe in

Cos I got time while he got freedom

Cos when a heart breaks no it don't break even

No it don't break, no it dont break even, no

What am I gonna do when the best part of me was always you and

what am I suppose to say when i'm all choked up and you're OK

I'm falling to pieces

I'm falling to pieces

yeah yeah yeah

I'm falling to pieces

I'm falling to pieces

i just need more time okay.

It’s nearly 3 months since you left, and by now, I've already revisited most of the places we went to. Finally, I can walk around the mall(s) without wanting to throw up or cry, but not without some effort.

I walk around and remember how we used to walk these halls together, hand in hand. I walk further and I come across the bench where we used to sit and just talk and stare at each other, and a few minutes later (or so, it seemed), the mall’s getting ready to close.

I haven’t gotten around to visiting our favorite places, such as our favorite mall and favorite bar, but i might SOON! what worries me is that, I might find out that I’m just pretending to be strong and trying to be okay, and the walls I put up (with so much effort) might just be proven useless if I go to these places.

Maybe this is just me being paranoid. It’s not like I’m still expecting you to turn up at random places. If anything, I know that if I go somewhere — anywhere, I know you won’t be there. It seems that we’ve withdrawn from each other’s lives so much that, if not for the pictures taken of us together, I would have thought by now that you were just a figment of my imagination.

I don’t feel the hurt right now, but I do feel incomplete. I miss having a hand to hold whenever I reach out, someone to hug just because I want to, someone to kiss all day, just because…

A few more months, and I think I would just laugh about this. Well, not really, that’s just me being optimistic (weird). I hope I don’t run into you soon, though  I could not bear to see the look of apathy that will be in your eyes, while the walls, I spent precious tears to build for myself, will just crumble so easily around me.

If I ever see you again, I hope it’s when I don’t remember what we had anymore. by then, I can be sure that I'm strong enough to match that apathetic look on your eyes, say hi, smile and go my own way. I guess, it’s true that all it takes is time. In my case, MORE time…plenty plenty of TIME.

 *originally from justyeontsuj (tumblr)

...

oh God, please help me. I'm feeling the pain again.

                                                                 * :'c

hallelujah!

Hello again blogspot! Oh well, Papa just gave a 2 hours litany to me. I was expecting for that already since I've been out almost every after work and was home at around 1 or 3 in the morning, that late for a 20 young old lady. I know I'm out of bound already, but Im just enjoying this freedom after the ex-boyfriend left me. Papa has been a really cool Dad to me. (sa mga hindi nakakaalam, solong anak ako) and he was really really supportive about everything. I could honestly say that I was spoiled before, but now onti nalang. hehe. I am a Papa's girl and when I'm reminiscing the days when I started to go out with the first serious ex-boyfriend Papa would always comment about my outfits, and here goes the scenario:

Scenario 1

Ria: Bagay ba sakin to? (I was wearing shorts and a simple top back then)

Papa: San ba kayo pupunta ni name ni ex?

Ria: Ewan ko baka sa ATC o kaya sa Paseo.

Papa: Mag dress ka nalang yung dark blue yung suot mo nung nag Nuvali tayo. Mas bagay sayo yun, lalong ma iinlove sa'yo si  name ni ex.

Ria: Okay. (giggles)

Scenario 2

Ria: Papa, nalabhan ata ni Ate Mileng yung skirt ko. Wala ko susuotin. Gusto ko sana 'tong maong kaso ang haba. Di bagay sa damit ko. Gupitin mo naman please?

Papa: Akin na, hiram ka gunting sa Mamsie mo. (Si Mamsie ay kapatid niya na tita ko. Mamsie talaga tawag naming magpipinsan sa kanya)

At nagupit na nga ni Papa ang skirt.

Ria: Papa, mahaba parin.

Papa: Ay nako, kana nga bawasan ko ulit.

Ria: Salamat Papa! :)

Papa was really cool. I remember last week, hinatid at sinundo niya pa talaga ko when we had this girls' night out 2 weeks ago. Masyado lang talaga ko nag eenjoy sa company ng iba ngayong single na ko kaya nakakalimot na ako magtext after work. Kaya di ko na rin napapansin ang oras. hehe. Papa, sorry, magtetext na talaga ako pag gagabihin, ay uumagahin na ako. I love you so much Papa! :)

P.S. Kakauwi ko lang galing pagkakape kasama si Ian (bestfriend ko, again, girl xa ganun lang talaga ang nickname niya) at parang nakita niya ang auto ni ex-boyfriend, at nabanggit niya ito with onting story from facebook (fyi, dineactivate ko ang facebook ko dahil ayaw ko na ng kahit anong info about the ex-boyfriend at ayaw ko na malaman din niya ang mga detalye about sa mga nangyayare sa buhay ko. hehe)  Infareness, wala ng kurot, o sakit. Wala narin akong pinalow up ke Ian unlike before, sagot ko lang "Okay" tas kwentuhan na ulit kami tungkol sa ibang bagay. Hallelujah!! Dapat na ba kong magdiwang?

*feel ko magtagalog ngayon dahil nadala ko sa litanya ni Paps.